De titel van deze blog past in een thema wat ik al eerder besproken heb. In 2018 door te stellen dat de opnametijd van een fotosessie gelijk is aan de verwerkingstijd van de genomen foto’s (klik hier) en in 2020 dat ik persoonlijk merkte dat ik bij de overstap van de EOS 5D mark IV naar de EOS R6 per sessie meer foto’s ben gaan maken en dat ik tegelijkertijd ook meer ‘keepers’ had (klik hier). Dus dubbelop meer verwerkingstijd.
RAW Pre-burst en 40 fps
De reden dat ik deze keer over ‘te veel foto’s’ schrijf, is vanwege de vraag van een lezer hoe om te gaan met een groot aantal fotoreeksen genomen met RAW Pre-burst (klik hier) op de EOS R6 mark II tijdens een sessie in een vogelkijkhut. En omdat ik zelf mijn kleindochter per abuis met 40 fps fotografeerde, toen de EOS R6 mark II onbewust nog op met de elektronische sluiter stond (volume NUL) en de Transportmodus op Hoog+. Camera’s zijn tegenwoordig zo snel, dat 30 tot 40 RAW-foto’s in één seconde geen uitzondering meer hoeven zijn.
Veldwerk
Bij gebruik van RAW Pre-burst maak je bij elke burst ongeveer 30 RAW foto’s. Deze dertig foto’s worden in één groot CR3-bestand opgeslagen, wat echter niet compatibel is met Lightroom Classic.
Je kunt de RAW-burst echter op je camera bekijken en daar meteen al de gewenste frames als losse RAW-bestanden uithalen. Dat lijkt veel werk, maar dat voorwerk kun je al ter plaatse doen terwijl je aan het wachten bent op het volgende fotomoment of als je pauzeert om even wat te eten of te drinken. De losse bestanden kun je dan bij thuiskomt importeren in Lightroom. Het grootste deel van het werk heb je dan eigenlijk al gedaan.
Lukt het niet om tijdens de sessie al de losse frames aan de RAW-burst te onttrekken, doe het dan thuis in Digital Photo Professional (DPP). Dat werkt snel en de losse, geselecteerde frames kun je daarna gewoon verwerken in Lightroom Classic. Je hoeft DPP alleen maar te gebruiken voor de frame-selectie.
Hoe dat allemaal in zijn werk gaat, zie je in deze video (klik hier).
In geval van 30 of 40 foto’s per seconde met de elektronische sluiter moet je je vooraf heel goed bewust zijn – dus beter dan ik met mijn kleindochter 😉 – wat de toegevoegde waarde van zulke snelle reeksen zal zijn bij de keuze van de uiteindelijke foto. Je zult namelijk maar zelden (ook niet bij sport, actie of wildlife) reeksen van 20 tot 100 opnamen gaan publiceren. Bij een reeks met hoge opnamesnelheid gaat het vooral om die 1 of 2 foto’s in een ‘split second’ van de perfecte gelaatsuitdrukking, ideale lichaamshouding of historische bewegingsmoment. De 19 foto’s ervoor en 19 foto’s erna kun je eigenlijk allemaal meteen weggooien, hoe technisch goed ze ook zijn. Dat vraagt enig lef, maar 40 foto’s bewaren terwijl je er maar 1 nodig hebt, kost veel downloadtijd en opslagruimte.
Bestandenvreters
Behalve RAW Pre-burst en 40 fps, zijn er nog meer 'bestandenvreters': panorama's, meervoudige belichtingen, belichtingstrapjes, NR meerdere opnamen en scherpsteltrapjes. Van deze laatste montagevorm zie je hieronder het resultaat. Een focus stackmontage uit 20 foto's bij een totaal van 240 foto's (12 trapjes) genomen gedurende 5 minuten van een vliegje op een (vuil) keukenraam. Opbrengst dus 1 JPEG (4 MB) op 240 RAW's (=7.2 GB)! Foto genomen met EOS R7 met EF 100mm en tussenring 31mm.
|
 |
Als je dus reeksen maakt van dergelijke aantallen, bekijk dan de foto’s in een ‘verloren moment’ meteen op je camera. Selecteer eerst het juiste moment of de beste kadrering en controleer daarna de scherpte door flink in te zoomen. Is die in orde, beveilig dan deze opname. Ik heb daarvoor de DOF-knop voorop de camera bij de lens gepersonaliseerd. Met een druk op die knop heb ik de gewenste opname ‘gelocked’ en zou ik de overige foto’s in de serie al eenvoudig van het geheugenkaartje kunnen weggooien. Dat is echter riskant. Daarom gebruik ik EOS Utility om alleen de beveiligde foto’s naar mijn computer de downloaden en daar te importeren in Lightroom Classic. Lees het artikel en bekijk de bijbehorende video (klik hier).
Imagen Ai
Tegenwoordig is Artificial Intelligence (Ai) het toverwoord voor bijna alles. En ook in de fotografie. Naast de al bekende Denoise Ai of Sharpen Ai is er nog veel meer ‘slimheid’ die het gemak van de fotograaf kan dienen, zoals Imagen Ai (klik hier). Deze dienst zou je kunnen helpen om in korte tijd grote hoeveelheden foto’s te verwerken. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd, maar in deze video wordt het ‘hoe en wat’ uitgelegd (klik hier). Heb jij wel ervaring met Imagen of met andere Ai-gestuurde selectie en bewerking, laat het dan onder deze blog weten. Ik ben benieuwd. |
Ooit fotografeerde ik een EOS 1D mark III en die camera schoot maar liefst 10 beelden per seconde van wel 10 miljoen pixels. Kippenvel. Nu bijna 20 jaar later kun je als vrijetijdsfotograaf zonder veel moeite met 40 RAW-foto’s per seconde van 24 Mp fotograferen. Je hoeft geen moment of detail meer te missen. Dat klinkt natuurlijk fantastisch en dat is het ook, maar het vraagt wel aandacht wanneer je die 40 fps gaat gebruiken en of je wel tijd hebt en moeite wil doen om daaruit de beste opname te kiezen. Want bij sessies van 500 tot 2000 foto’s wordt fotograferen, werken. Ook voor de vrijetijdsfotograaf 😉.
Bij een candidportretje van je kleindochter met een cakeje is 40 fps (en zelfs 5 fps) in ieder geval te veel van het goede….. Dat moet je gewoon goed timen met één of twee foto’s. Dan heb je daarna tijd om met de Duplo te gaan spelen.