De best verkopende stockfoto’s zijn meestal mensenfoto’s. Doorgaans zijn dat geënsceneerde situaties. Je kent ze wel: hippe, succesvolle, mooie lachende mensen in een strak designkantoor met de nieuwste iPads en smartphones. Er is een grote markt voor, maar het is niet mijn ding. Als ik mensen fotografeer, probeer ik echtheid te laten zien. Gewone mensen in hun alledaagse doen. En zoals in alle windstreken, heb je ook in China een enorme variëteit aan mensen.
Mensenfoto’s of portretten moeten in mijn beleving bezieling hebben. De beste manier om je foto soul te geven is contact met mensen te maken, voordat je ze fotografeert. Want als de sfeer goed is, breekt het ijs en laten mensen makkelijker iets van zichzelf zien. En dat is nou net wat ik met mijn camera wil grijpen. Het zal mijn Hollandse vrijmoedigheid zijn, waardoor ik vaak pret heb met Chinezen. En ik heb gemerkt dat humor een prima manier is om te ontspannen.
Een veelgestelde vraag op fotografieforums is welke lens het meest geschikt is voor portretfotografie. Daar valt moeilijk een eenduidig antwoord op te geven. Bijgaande portretfoto’s zijn gemaakt met een brandpuntafstand variërend van 26 tot 200mm. Je kunt met de spotgoedkope Canon EF 50mm f/1.8 hele mooie resultaten bereiken en voor de ruime beurs is er de Canon EF 85mm f/1.2L, de koning van het bokeh. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de Canon EF 135mm f/2L.
Na verloop van tijd ontwikkel je vanzelf een voorkeur voor een bepaalde lens. De keuze zal ook sterk afhangen van je persoonlijke fotografiestijl. Maar ook het diafragma speelt een grote rol. Zelf hou ik van wat achtergrondvervaging en dan kies ik graag voor diafragma’s f/2.8 tot f/5.6. Het spreekt voor zich dat een portretfoto 100% in focus moet zijn (hetzij men bewust kiest voor onscherpte) en dat is lastiger dan je denkt. Een statief biedt in dat opzicht erg veel voordelen.
Maar de hier afgebeelde foto’s zijn allemaal uit de hand geschoten omdat je vaak niet de tijd krijgt om je statief eerst neer te zetten. Het ‘moment’ is dan vaak al voorbij. Het komt dus vooral op timing aan. Zelf activeer ik voor zulke shootings het centrale autofocuspunt en zorg dat ik een korte sluitertijd heb om er zeker van te zijn dat mijn RAW scherp is. Ook schiet ik meerdere frames achter elkaar in de continuous shooting mode zodat er altijd een voltreffer in de serie zit.
Maar goed, het sleutelwoord is ontspanning. Mensen die je portretteert moeten zich op hun gemak voelen. En daar hoort een beetje regie bij. Na de eerste shots laat ik ook meestal het resultaat zien op de display, wat mensen enthousiasmeert. Nu begrijp ik dat het soms moeite kost om je schroom te overwinnen om mensen te vragen of je ze mag fotograferen. Soms is het antwoord nee en dan laat ik duidelijk merken dat ik die weigering respecteer.
En mensen vinden het geweldig wanneer je ze als blijk van waardering een low-res JPEG mailt met hun portret. Enfin, het zijn zomaar wat aspecten die bij portretfotografie een handje kunnen helpen. De laatste tijd heb ik naast portret ook veel life-style people shots gemaakt om de veranderende Chinese samenleving in stockfoto’s te vangen. Daar ligt het accent wat anders dan bij de afgebeelde portretten maar daar wil ik een volgend blog wat verder op ingaan.
Tony Vingerhoets
Beijing, 23 november, 2015