De kwaliteit van een camera kun je niet uitsluitend afmeten aan het dynamisch bereik. De veelgehoorde ‘klacht’ is dat Canon EOS camera’s hierin tekort zouden schieten. Ondanks dat ik deze stelling buiten-proportioneel vind, kan het uiteraard altijd beter maar dat wordt mijns inziens ruimschoots gecompenseerd door de duurzaamheid, ergonomie, gebruiksvriendelijkheid, Canon’s enorme arsenaal aan superieure lenzen en last but not least, de Canon Professional Service (CPS). Ik werk momenteel met de EOS 7D MKII en EOS 5DsR en fotografeer doorgaans bij ideale licht- en weersomstandigheden met lage ISO waardes. Voor Dynamic Range Increasement (DRI) gebruik ik filters en schiet multi-exposure (belichtingstrap) wat in de praktijk zeer bevredigende resultaten geeft. Dat vraagt weliswaar om een nauwkeurige editing, maar dan is het eindresultaat er ook naar! In extreme gevallen kan bij shadow recovery enige ruis optreden, maar dat is bijvoorbeeld met Topaz noise reduction probleemloos te verhelpen. Hoe dan ook, het werk dat ik met mijn huidige Canon camera’s produceer, kan zich moeiteloos meten met de top van concurrerende merken.

Kortom, het hele EOS-systeem biedt mij als architectuurfotograaf meer dan voldoende mogelijkheden om aan mijn persoonlijk hoge kwaliteitseisen (en die van stockbureaus) te voldoen. Ik vind de huidige DR-hype een te eenzijdige benadering van fotografie en camerakwaliteit anno 2017 en doet Canon EOS camera’s dus tekort.

Tony Vingerhoets

4 december 2017, Weelde België.