China is synoniem aan mensenmassa. Met een bevolking van bijna 1.4 miljard mensen is het ’s-werelds dichtst bevolkte land. De enorme economische groei van de afgelopen decennia is hand in hand gegaan met urbanisatie. In 1950 leefde 13% van de bevolking in steden maar in 2030 zal dat naar verwachting zijn gegroeid naar 60%! De belangrijkste stedelijke gebieden van China zijn momenteel Beijing, Shanghai Guangzhou, Chongqing, Shenzhen, Tianjin en Hong Kong (voorheen een Britse kolonie).
Zelf leef ik al twaalf jaar in Beijing met een populatie van ruim 20 miljoen. Om je daar enige voorstelling van te maken: Dat is zo’n beetje de Nederlandse bevolking op elkaar gepakt in ‘n gebied zo groot als de provincie Utrecht. Er zijn dus altijd en overal enorm veel mensen op de been. Alleen al de Beijing subway (momenteel een van de meest vertakte netwerken ter wereld) vervoert dagelijks zo’n 9 miljoen mensen. De meeste Nederlanders kunnen zich daar simpelweg geen voorstelling van maken.
Vanwege de alsmaar stijgende onroerend goed prijzen in de binnenstad, nemen veel stedelingen de wijk naar de suburbs. Ik woon zelf in zo’n gebied (Daxing district) en veel forenzen reizen dagelijks op en neer naar hun werk in de binnenstad wat soms wel vier uur in beslag neemt; een uitputtingsslag! Wagons van de subway zijn tijdens spitsuren beangstigend vol met een op elkaar gepakte massa. Het alternatief is de auto, maar gezien de extreme verkeerscongestie is dat eigenlijk een grotere gruwel.
|
|
Leven in een stad als Beijing is dus niet altijd een pretje. Chinezen zijn harde werkers, maar hebben op jaarbasis nogal wat vrije dagen. Tijdens zo’n periode kun je maar beter thuis blijven, want in veel openbare gelegenheden zoals pretparken en shopping malls, kun je dan letterlijk over de koppen lopen. En omdat Chinezen enorm op elkaar gepakt leven, hebben ze een andere perceptie van privacy dan westerlingen. Dat heeft ook te maken met hun collectivisme; Nederlanders zijn meer individualistisch.
Enfin, het is sowieso een actueel thema voor editorial stockfotografie, maar niet zo eenvoudig in beeld te brengen als bijvoorbeeld welvaart, vergrijzing of obesitas. Chinese crowd shots behoren zonder meer tot mijn Shutterstock best sellers. De beste heb ik in 2011 geschoten van een menigte in Nanjing East Road in Shanghai, een van de drukste winkelstraten in China. Op dat moment was ik daar toevallig voor een opdracht van SOHO China om een urban life style serie te fotograferen. Zo zie je maar.
Ik heb toen een hoger standpunt kunnen vinden zodat ik net boven de menigte uit kon fotograferen om wat van de omgeving te laten zien. Op dat moment realiseerde ik me niet dat ik succesvolle stockfoto’s aan het schieten was. Een andere gelegenheid was een bezoek aan het Beijing Yuyuantan Park in 2014 waar ik het jaarlijkse Cherry Tree Blossom Festival wilde gaan vast leggen. In mijn enthousiasme was ik eraan voorbij gegaan dat het zondag was en het park was daarom bomvol bezoekers.
In 2012 maakte in een voltreffer in Beijing Capital International Airport Terminal 3 met een gigantische massa reizigers, die ik vanaf een hoog standpunt kon fotograferen. Vanwege de lichtomstandigheden kon dat niet anders dan met ISO 2500 en f/3.5 wat voldoende was voor een sluitertijd van 1/125s, zodat ik met mijn EF 135 f/2L een scherp shot kon maken zonder bewegingsonscherpte. Na zorgvuldige bewerking (noise reduction) werd de foto zelfs nog door Shutterstock geaccepteerd!
Vraag me niet waarom, maar ik heb mijn beste crowd shots gemaakt met de Canon EF 135 f/2 L, een old school prime lens van het zuiverste water. Hij behoorde in vroegere tijden, samen met de EF 35 f/1.4L en 85 f/1.2L, tot Canon’s Holy Trinity. Het toonaangevende DXO plaatst de EF 135 f/2L op nummer 4 van alle door hun geteste 85 Canon lenzen. Deze 135mm prime lens (zonder IS) staat hoger in hun rankings dan de Canon EF 85 f/1.2L, EF 24-70 f/2.8L MKII of de recente EF 11-24 f/4L. Dat zegt voldoende lijkt me.
Mocht je geinteresseerd zijn in m’n verdere fotografische werk kijk dan even op mijn nieuwe website www.tonyvingerhoets.com
Tony Vingerhoets
Beijing, 30 september, 2016