Toen ik begon met digitale fotografie in 1996, waren er nog geen mobiele telefoons waarmee je foto's kon maken. Mijn instapcamera was een Agfa ePhoto307: sensor 640 x 480 pixels, geen lcd-scherm, vast brandpunt 43mm, geen geheugenkaart, seriële poort. Het was een soort boterhamtrommeltje, waarbij de R&D-afdeling niet veel tijd besteed had aan de ergonomie en bediening. Heerlijk simpel.
Maar stel dat je 'anno nu' over wilt stappen van een telefooncamera - die overigens steeds beter worden - naar een 'echte' camera. Dan is de keuze minder eenvoudig en mijns inziens is die overstapcamera er ook - nog steeds - niet. Want wat je ook kiest, de zogenaamde instapcamera's worden gemaakt door fabrikanten die echte camera's maken en die denken uitsluitend in vormen en bediening die afgeleid zijn van een klassieke camera en niet van een telefoon. Waarom maakt een jonge 'start-up' nu eens niet een 'echte' camera, maar dan vanuit het perspectief van een telefoongebruiker en niet vanuit de 'klassieke' fotografie.
Waarom zou je over willen stappen van een telefoon naar een camera?
• Beter houvast, zodat je minder bewogen foto's hebt en nauwkeuriger kunt kaderen
• Past eenvoudig in jaszak/colbert of handtasje, dus geen uitstekende delen
• Een echte ontspanknop voor foto en video, zonder vertraging om geen moment meer te missen
• Een echte zoomlens van 20 tot 80mm eq. f/2 over het hele gebied
• Grotere (1 inch) sensor (13 Mp, 4800 bij 2700 pixels) voor betere foto's (minder ruis) bij weinig licht
• DNG
• Draadloos opladen en automatisch upload naar cloud (zoiets als de CS100)
• Spraakgestuurde commando's ontspanner en helderheid
• Full-HD video 240 fps voor slow motion
Dit lijstje is nog zeker niet volledig, maar voor mezelf heb ik de belangrijkste puntjes zo wel genoemd.
De mythe van de verwisselbare lens
In het wensenlijstje voor de ultieme overstapcamera ontbreekt bewust het punt 'verwisselbare lens'. Als je een brandpuntbereik hebt van 20mm tot 80mm met een close-upstand, dan zal de beginnende fotograaf de eerste tijd cq. jaren geen behoefte hebben aan een korter of langer brandpunt. Een grotere beeldhoek maak je met de automatische panoramafunctie. Een kleinere beeldhoek door de foto bij te snijden. De lens van mijn instapcamera mag gewoon een vaste zoomlens zijn, volledig intrekbaar, lichtsterk (f/2) en met concrete stappen: 20mm, 24mm, 28mm, 35mm, 50mm, 80mm en close-up 1:3. |
En hoe zou ik zo'n instapcamera willen laten bedienen? Een telefoonfotograaf schrikt van veel knopjes en wieltjes. Dus als overstappende 'camerafotograaf' wil je zo veel mogelijk denk- en instelwerk overlaten aan de intelligentie van de camera en eigenlijk alleen simpele controle willen over helderheid en scherpstelpunt. Dan heb je tenminste de tijd om aandacht te geven aan je onderwerp. Ook komen bij een 'echte' camera veel nietszeggende en onlogische getalletjes - letterlijk - in beeld en dat helpt ook niet echt om de leercurve te verlichten.
Dus:
• Lichtmeetmethode op centrum gewogen, dus met minder last van tegenlicht.
• Diafragma voorkeuze, waarbij default altijd het grootste diafragma voor onscherpe achtergrond en voor laagste ISO.
• Auto ISO op basis van sluitertijd afhankelijk van brandpunt én beeldstabilisatie met 1/40s als langste sluitertijd.
• Helderheid visueel beoordelen op IPS-lcd-scherm en corrigeren met belichtingscompensatie.
• Witbalans op Automatisch.
• Sensor met Dual Pixel en zelf scherpstelpunt aangeven met tikken op het scherm.
• GPS, wifi, BT LE
• Dedicated knop voor actie-instellingen (Ai servo, motordrive, tracking).
• 'Pro-modus' om via scherm meetmethode, programma, diafragma, sluitertijd, ISO, witbalans, scherpstellingen en dergelijke te regelen.
De mythe van de M-stand
Bij de aankoop van hun eerste 'echte' camera krijgen telefoonfotografen vaak een korte training over hun nieuwe camera. Bijna zonder uitzondering wordt ze daarbij ingeprent dat de M-stand de enige manier is om 100% controle te hebben over de kwaliteit (lees: helderheid) van je foto's. Als je echter met de interne lichtmeter van je camera werkt (en dat doet 99% van de fotografen - vrijetijd en pro) dan is die M-stand in 95% van de gevallen onnodige 'moeilijkdoenerij'. Bedenk zelf maar eens waarom of klik hier. |
Ontwerp
Bovenstaande wensenlijst en bediening moeten natuurlijk in een compacte en lichte behuizing verwerkt worden. Ik kan niet tekenen en ben geen ontwerper, maar het apparaatje mag niet groter zijn dan 14 bij 7 cm met een lcd-scherm van 10,7 bij 6 cm (16:9). De dikte ongeveer 15mm met ruimte voor de volledig intrekbare lens, de elektronica en een behoorlijke accu. Omdat overdracht en opslag draadloos en automatisch gaat, geen stekkeraansluitingen, alleen een sim-tray voor simkaart en micro-SD. Compatible met Chromecast en Airplay.
De camera houd je linksboven vast met goede grip als draaipunt voor landschap/portret. Onder deze 'grip' een knopje voor terugkijken foto's en video, Menu-knopje en Quick-settingknopje. Aan de rechterkant van het lcd-scherm ontspanknopjes voor foto's en voor video. En 'tuimelschakelaartjes' voor overbelichten en voor zoomen. That's all.
Samenvatting
Fotograferen met een 'echte' camera moet niet moeilijk hoeven zijn. Ook mijn gedachtekronkel zal waarschijnlijk allerlei gebruikersproblemen kennen, omdat ik altijd vanuit een camera gedacht heb en nooit vanuit een telefoon. Bovendien bestaat mijn ontwerp helemaal niet.
Misschien komt op dit moment de PowerShot G9X mark II nog wel het meest in aanmerking als ideale overstapcamera. Kijk maar eens naar zijn review (klik hier). Of heb jij een beter 'overstapcamera'-idee? Laat het dan hieronder weten.