Keuzes, keuzes | Mijn pad richting macrofotografie

door pjcdhaeze op vrijdag 18 mei 2018

Wie dit leest is…….
Wie dit leest is gek? Nee, daar wilde ik niet heen. Wie dit leest is hoogstwaarschijnlijk net als ik geïnteresseerd in fotografie. Het hoe en waarom zal per persoon verschillen. Mijn beweegreden om een spiegelreflexcamera te kopen, ruim twee jaar geleden nu, was omdat het me leuk leek om te zijner tijd mijn (eventuele) kleinkinderen mooi vast te kunnen leggen. Mijn ‘specialisatie’ is een heel andere kant op gegaan en kleinkinderen zijn er (vooralsnog) niet.

Beslagen ten ijs
Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Wat volgde waren daarom een basiscursus, een korte basisopleiding en de nodige workshops. Plus heel veel lezen op internet, filmpjes kijken op YouTube etc. Ik herken mezelf niet terug. Wat een toewijding, geduld en concentratie bleek ik dáár voor op te kunnen brengen!

Via Landschap naar Macro
Ik ben graag buiten. Dat verklaart waarschijnlijk waarom de eerste workshops op het gebied van Landschaps- en Kustfotografie waren. Dit voorjaar deed ik een workshop Macrofotografie. Tot nu toe had macro me niet speciaal aangetrokken. Dat gepas en gemeet op de millimeter, dat was toch niets voor mij? Ik combineer fotograferen namelijk liefst met lekker flink bewegen in de natuur.
Maar de beelden die er van kwamen, wat vond ik die mooi! En ik had er helemaal geen erg meer in dat ik uren op een vierkante (centi)meter doorbracht, in de brandnetels, naast en niet óp de vuilniszak die me moest beschermen tegen de natte bosgrond.
Ten tijde van de workshop waren de sneeuwklokjes en krokussen al verdwenen. Maar achtereenvolgens kwamen wel de bosanemoontjes, boshyacintjes, lelietjes-van-dalen en klaprozen! Kortom, ik heb het te pakken. Ik heb mijn ‘niche’ gevonden, om met een vriendin te spreken.

Wat is ervoor nodig?
Het mooie van macrofotografie is dat het overal is. In de achtertuin, in het parkje om de hoek, in de bos bloemen op tafel…overal zijn mooie details die zich lenen voor een macrofoto. Ook ben je niet heel erg afhankelijk van het weer. Voldoende licht is een vereiste. Een lichtsterke lens is in je voordeel, maar een klein flitsje of een zaklampje kunnen je ook van licht voorzien. Tegen een (te) felle zon kun je je onderwerp afschermen met een wit parapluutje.

Zelf heb ik (nog) geen speciale macrolens. In principe kun je (nagenoeg) elke lens gebruiken in combinatie met een setje tussenringen (klik hier). Dat is een heel betaalbare oplossing. Je plaatst ze tussen body en objectief. Ze verkleinen de brandpuntafstand. Je kunt dus dichterbij je onderwerp komen en kleinere details fotograferen. Ze beïnvloeden niet de kwaliteit van je lens. Wel verlies je een beetje licht.

De softe focus in de hierbij gevoegde foto’s, ontstaat door het werken met een wijd open diafragma (als het objectief het toelaat bijvoorbeeld 2.8). Om het oog van de kijker niet te laten verdwalen is het de bedoeling dat er wel iéts in de foto scherp is. Dat kan een detail zijn als de stamper van de bloem of het voorste blad bijvoorbeeld.

Macrofotografie leent zich ook mooi voor een meervoudige belichting. Bij mijn Canon EOS 6D mark II kun je in de camera zelf aangeven dat je twee opnames wilt samenvoegen tot een enkel beeld. De foto hieronder is daarvan een voorbeeld; een foto van lichtweerkaatsing in de sloot en een van een bosanemoontje over elkaar heen.

Wat is er nog meer op macroniveau?
Het fotograferen van bloemen vind ik nog steeds erg leuk. Liefst met softe focus, in tegenlicht, met bokehbollen in de achtergrond. Maar er is meer. Daar wil ik ook kennis mee maken. Ook boomkikkers, juffers en libellen etc fotograferen kun je in macro doen. Dat is weer een andere uitdaging; die bewegen! En daar wil je meer van scherp hebben. Nog meer geduld gevraagd!

Teveel willen
Ik heb een ‘rondtrekkend circus’, zoals ik het zelf omschrijf. Een expositie die ‘reist’ van de ene naar de andere openbare ruimte (verzorgingshuizen, huisartsenpraktijk, bibliotheken etc). Dat kost ook tijd (en geld). Mijn valkuil is sowieso dat ik teveel wil; wil kúnnen en wil doen.
Als ik goed bij mezelf te rade ga, dan denk ik dat het verstandig is om je toe te leggen op de dingen die je het beste liggen. De rest komt dan vanzelf. Of niet.

En die foto’s van eventuele kleinkinderen….., die komen er ook wel.

Jacqueline de Groot-Koppenol
Mei 2018

Facebook: klik hier.

Inloggen

Wachtwoord of loginnaam vergeten? Klik hier
Als je nog geen GRATIS persoonlijk account hebt op EOSZINE dan kun je deze hier aanmaken. Met dit account kun je o.a. de nieuwsbrief en het gratis digitale magazine ontvangen.