Vorige week opende het nieuwe Centraal Station in Arnhem de perrons en deuren. Op mijn site is een fotoserie van station Arnhem te zien en ook meer achtergrond te lezen. Ik vond het een prachtig station om te fotograferen, maar zeker niet het makkelijkste dat ik ooit voor de lens heb gehad. Wat zijn drie tips die ik voor jou heb voor het fotograferen van een station?
1. Houd de compositie strak
De welvende vormen in Arnhem zijn fascinerend, maar voor een architectuurfotograaf ook een valkuil. Als je niet oppast, gaan de lijnen in hun tegendeel verkeren en wordt de compositie rommelig. Kijk naar de vlakken die ontstaan in de compositie, of de lijnen een beetje logisch door de foto lopen. Dat is misschien een beetje vaag, maar de belangrijkste boodschap is eigenlijk: denk er goed over na! Neem niet zo maar een foto, maar loop eerst eens rond, houd de camera een keer voor je neus om te kijken hoe de werkelijkheid er dan uitziet en vooral: wees er kritisch op. Ik probeer met twee voorbeelden te illustreren wat ik bedoel.
Eerst een afgekeurde foto. Wie die afkeurde? Ikzelf natuurlijk! De plek van waaraf ik fotografeerde leek me een logische, mooi recht in de stationshal. Bij een rechte hal zou dat zo maar kunnen zijn, maar met al die verschillende soorten lijnen erin werd dit een veel te rommelige compositie.
Wat dan wel? Deze vond ik wel mooi, qua lijnen en vlakverdeling.
2. Lagen in het station
Vaak bestaan stations uit verschillende lagen. Boven komen de bussen aan, beneden rijden de treinen en nog verder weg naar onder de metro. Een juweel van een voorbeeld is station Antwerpen, waar maar liefst vier lagen in zijn aangebracht onder de oude kap uit 1875 (!). Dit station verenigt oude en nieuwe architectuur op een ongeëvenaarde manier. Het is ook niet voor niets dat het altijd in lijstjes staat van de mooiste stations ter wereld.
Niet zoals Antwerpen, maar ook in Arnhem zijn lagen in het station te onderscheiden. Je krijgt geen zicht op de treinen vanuit de hal, maar wel op de fietsenstalling die zich ook best goed leent voor het maken van een gelaagde compositie. Bij deze foto heb ik naar hartenlust beelden aan elkaar gelijmd die ik met mijn Canon 17mm Tilt Shift lens heb gemaakt.
3. Dynamiek
Stations barsten van de dynamiek. Ik heb dat eerder iets uitgebreider beschreven in een artikel over station Antwerpen. Feitelijk zijn er twee onderwerpen die je foto’s dynamiek kunnen geven, zodat ze meer worden dan slechts een statisch beeld. Allereerst natuurlijk de reizigers. In een groot station lopen altijd massa’s mensen rond. Waar je voor moet oppassen, is dat het niet té druk is. De mensen moeten niet samen een grote zwarte vlek gaan worden op je foto. Maar als je ze meer individueel kunt vangen, dan brengen ze net wat extra.
Ten tweede de treinen. Het mooie is dat die in een station lekker langzaam rijden, waardoor het herkenbare elementen blijven. Bij hoge snelheden vervagen ze te veel. Nu is het niet zo dat je zo maar je camera voor je oog kunt houden en knippen. Een beetje lange sluitertijd is nodig, dus heb je een statief nodig, en soms is handigheid met Photoshop ook wel fijn. Gebeurtenissen zoals voorbij rijdende treinen hoeven dan gelukkig niet persé op het moment plaats te vinden dat je de camera in werking zet. En je hoeft natuurlijk ook niet altijd ín het station te staan. Dat toont de volgende foto van Amsterdam CS.
Rob van Esch is professioneel architectuurfotograaf, en is met zijn bedrijf Ruimtes in Beeld gespecialiseerd in het vastleggen van ruimtes: binnen, buiten en stedelijke ruimtes. Zijn werk wordt o.m. vertegenwoordigd door Offset ("a new, curated collection of extraordinary, engaging imagery from top artists and storytellers around the world") en Hollandse Hoogte.
Als je geïnteresseerd bent in zijn werk en in updates van dit blog, dan is Rob te volgen via de social media als LinkedIn, Facebook en Twitter.