Als ik in de auto onderweg ben naar een klant of een fotosessie, dan heb ik meestal Radio 1 op staan. Het is altijd verrassend om te horen welke onderwerpen er dan voorbijkomen. Deze keer viel ik midden in een gesprek, waarbij het woord foto werd genoemd. Mijn aandacht was meteen gegrepen en het bleek te gaan over de bewaarbaarheid van digitale bestanden, waaronder dus ook foto’s. Hoe konden we er als mensheid voor zorgen dat digitale informatie in woord en beeld nu - en van de afgelopen decennia - ook over honderd(en) jaren nog toegankelijk is.
Er kwam een lange reeks van voorbeelden voorbij van verloren gegane compatibiliteit (datacassettes, zip-drives) en onvermijdelijke verouderingsrisico’s (oxidatie van DVD’s en crash van HDD’s). De onderzoeker die geïnterviewd werd, kon eigenlijk geen ‘foolproof’-methode noemen die de tand des tijds zou kunnen doorstaan en ook ons verre nageslacht in de gelegenheid zou stellen de foto’s van zijn voorvaderen nog te kunnen zien. Met enige weemoed keken de deelnemers dan ook terug op de houdbaarheid van perkament.
Deze sombere constatering zou je als fotograaf zeer kunnen verontrusten en je doen afvragen hoe je dan wél je foto’s zo goed mogelijk moet conserveren. Gelukkig werd het gesprek afgesloten met een hoopvolle opmerking. Op de vraag hoe je het beste je foto’s kon bewaren, kon de onderzoeker eigenlijk maar één advies geven: druk je foto’s af met hoge kwaliteit supplies (fotopapier en inkt) op een fotoprinter en bewaar ze achter glas of - beter nog - in een boek.
Een betere conclusie had ik me niet kunnen wensen. Mijn dag was weer goed en ik zeg als ‘printpromotor’ dus nu dan ook zonder enige schroom: DRUK JE FOTO’S AF!!!! En dat hoeft niet op perkament. Op Canon-papier met Canon-inkt op een Canon-printer wordt 200 jaar 100% houdbaarheid gegarandeerd en over duizend jaar zullen je foto’s waarschijnlijk nog steeds goed zichtbaar zijn. Pffff, wat een opluchting.