Antwerpen | Centraal Station

Hoe fotografeer je de dynamiek en grandeur van Centraal Station Antwerpen?

De dynamiek van stations
Stations barsten van de dynamiek. De klok tikt de treinen weg, reizigers stappen in massa’s in en uit, en met lange sluitertijden kun je dat in mooie lijnen vastleggen. Als er één station in aanmerking komt om als fotograaf te bezoeken, is het wel station Antwerpen Centraal. Dat heeft de dynamiek van een station, maar het is op zich al een zeer bijzondere locatie vanwege de combinatie van moderne architectuur en bouwstijlen van al meer dan een eeuw oud. Na een korte introductie van station Antwerpen gaan we de gelaagdheid, de historie en de dynamiek  van het station vastleggen. Het station is een mekka voor amateurfotografen die er vaak in groten getale aanwezig zijn, maar ook voor een professioneel fotograaf is het station een niet te versmaden onderwerp.

Waarom Station Antwerpen Centraal de Spoorwegkathedraal wordt genoemd?
Het station staat in de lijstjes van CNN met mooiste stations ter wereld: “The stone-clad Antwerpen-Centraal is such an eclectic mix of designs that it has no designated architectural style. Its cast dome covering the waiting room and vast iron and glass train shed earned the station the nickname 'Railway Cathedral'.”
Het huidige (en derde) stationsgebouw Antwerpen-Centraal werd gebouwd tussen 1899 en 1905 als kopstation. Het gebouw bestaat uit een stalen perronoverkapping en een stenen stationsgebouw. In het midden van de twintigste eeuw verkeerde het gebouw in slechte staat. Een mogelijke afbraak werd echter afgewend toen het station omstreeks 1975 de status van beschermd monument kreeg. De renovatie begon op 24 maart 1986 en duurde tot kort voor de grote ombouw in 1998. Het glas van de overkapping werd vervangen door polycarbonaatplaten, zodat de veiligheid van de reizigers zou worden verzekerd. De fundering van de bogen werd hersteld en waar nodig heropgebouwd. Staal werd schoongemaakt en opnieuw geschilderd, en het industrieel design van het station werd nieuw leven in geblazen.
Om de nadelen van een kopstation te verhelpen, is er onder het station een lange tunnel geboord waardoor er treinen van noord naar zuid kunnen rijden. Daardoor kon het station drastisch verbouwd worden en heeft nu 14 perronsporen verdeeld over drie niveaus.

Zo grijpen we de drie lagen van Antwerpen Centraal Station
Onderstaande foto’s maken duidelijk dat het station in Antwerpen bestaat uit een aantal lagen. Net als beschreven in het blog over de Janskerk, is mijn uitschuifbare lens van Canon onmisbaar bij deze foto’s. De eerste foto is een panorama, in Photoshop in elkaar gezet, van meerdere opnames. Bij de tweede foto was de uitdaging dat er geen plek was waar ik kon gaan staan die me én de hoogte verschafte die ik zocht én waar ik recht voor de deur kon fotograferen. Doordat ik de lens nu op camera wat naar rechts kon schuiven, dacht de camera dat hij wél recht voor het onderwerp stond.





Hoe fotograferen we de historische hal?
Het stenen stationsgebouw (ontvangsthal) werd gebouwd tussen 1899 en 1905 door Louis Delacenserie  met een combinatie van stijlelementen uit vroegere perioden. De architect liet zich inspireren door het stationsgebouw van Luzern en het Pantheon in Rome. Het hoogste punt van het station (75 meter) is een grote koepel. Het station werd op 11 augustus 1905 geopend. (Bron: Wikipedia).
De hal is groot, maar ook wel donker. Om de hal goed te kunnen fotograferen heb je in ieder geval een statief nodig, hetgeen sowieso een onmisbaar attribuut is bij architectuurfotografie.



De koepel is prachtig om van binnen te fotograferen, maar zeker ook vanaf de buitenkant als de zon valt en de maan komt.



Hoe pak je de dynamiek van een station?
Zoals gezegd, stations lenen zich altijd om beweging te pakken en daardoor dynamiek in de foto te brengen. Met 14 sporen zou dat in Antwerpen Centraal Station moeten lukken ;-).





Rob van Esch is professioneel fotograaf en is met Ruimtes in Beeld gespecialiseerd in sfeervolle architectuurfotografie. Hij werkt ook voor Hollandse Hoogte.

Als je geïnteresseerd bent in zijn werk en in updates van dit blog, dan is hij te volgen via de website van Ruimtes in Beeld en de social media als LinkedIn, Facebook en Twitter.