In september 2022 heb ik naar aanleiding van de komst van de RF 800mm f/11 IS en de EOS R7 een artikel geschreven over mijn ervaringen met het fotograferen met deze set en dus een brandpunt van 1280mm (klik hier). Een van mijn bevindingen was destijds dat door de zeer kleine beeldhoek het volgen van vogels in vlucht op ‘kortere afstanden’ een uitdaging is vanwege het krappe beeldkader. Zowel het ‘vinden’ van het onderwerp als het in het kader houden, vragen de nodige oefening en ervaring. Bovendien is de RF 800mm ondanks zijn lange brandpunt geen handige ‘close-up lens’ die je bij fotografie van insecten en bloemen zou kunnen gebruiken. De kortste scherpstelafstand is namelijk 6 meter en daarbij is de vergroting slechts 1:7.
Hoewel je met de RF 800mm op een EOS R7 op het moment van schrijven met het langste brandpunt (=1280mm) kunt werken op de camera met de hoogste pixeldichtheid, is 800mm niet ‘gemakkelijk’ om mee op pad te nemen. Met een RF 100-400mm f/5.6-8 IS ben je dan veel flexibeler en deze lens leent zich voor een veel groter scala aan onderwerpen, dan een vaste 800mm. Hoe multi-inzetbaar deze ‘100-400’ is, lees - en zie - je in dit artikel (klik hier). Een minderpuntje van de RF 100-400mm is echter dat je 2x brandpunt inlevert ten opzichte van de RF 800mm en je het voordeel van de 32 Mp van de EOS R7 verliest omdat je vaak flink moet croppen.
Selectie van bewerkte RAW-foto's gemaakt met de EOS R7 en RF 600mm f/11 IS.
 |
Als je steeds het gevoel hebt dat je brandpunt tekort komt, maar geen 800mm op je EOS R7 (of EOS R10 of EOS R50) wil, dan is de RF 600mm f/11 IS misschien een leuke ‘gulden middenweg’. Je fotografeert dan toch nog met 960mm, maar je hebt een grotere beeldhoek en kunt van dichterbij fotograferen (4,3 meter). Bovendien is de RF 600 f/11 IS 330 gram lichter dan zijn grote broer (930g vs. 1260g) en kost ie 770 euro in plaats van 1040 euro (april 2023).
Bij 960mm druk je afstanden ineen (perspectiefverdichting) en neem je een headshot op 10m.
 |
 |
Mijn ervaringen
Het fotograferen met een lens met een brandpunt van 600mm heeft nagenoeg dezelfde technische karakteristieken als met 800mm, zoals perspectiefverdichting en thermische onscherpte. Lees daarom zeker ook even het artikel ‘Fotograferen bij 1280mm’ (klik hier).
Voorbeeld van een te krap kader bij wegvliegen vogel.
 |
Het eerste dat opvalt als je de RF 600mm op de EOS R7 zet, is dat de complete set lekker licht aanvoelt (1540g) en ook goed in balans is. De combi past bovendien precies in mijn Canon-schoudertas en die past weer in mijn fietstas. Zo heb ik de EOS R7 met RF 600mm altijd paraat en is de set toch goed beschermd als ik me lopend of fietsend verplaats. Met de RF 800mm was me dat niet gelukt.
Net als bij de RF 800mm moet de RF 600mm in een opnamestand gezet worden en hoewel dit een extra handeling is ten opzicht van een ‘normale’ lens, went het snel en hoef je daardoor eigenlijk geen moment te missen.
Als een zwaan relatief laag over komt vliegen is dat een machtig moment. Met 960mm sta je dan echter te dichtbij.
 |
Het vinden van een vogel (of vliegtuig/helikopter/luchtballon) in vlucht is iets eenvoudiger dan met de RF 800mm en wanneer je de camera met lens beschouwd als ‘geweer’, dan leg je aan alsof je door het vizier kijkt en dan heb je – na enige oefening – in 9 van de 10 gevallen meteen het betreffende onderwerp in de oogzoeker. Moeilijker is het om op 5 meter, dus vlak bij zijn kortste scherpstelafstand (4,2m) , een close-up te maken van bijvoorbeeld een bij op een bloem of van een specifiek onderdeeltje van een stukje natuur. Niet alleen door het krappe beeldkader, maar ook omdat tussen de 4,2m en 12m de autofocus behoorlijk kan ‘hunten’ (=heen en weer zoeken) en je moet corrigeren door tijdens het half indrukken van de ontspanner aan de scherpstelring te draaien. Kan, maar niet echt handig om snel even een close-up te maken.
Afdichting
Een van de redenen waarom de RF 600mm zo compact en betaalbaar is, is omdat hij met een soort schuifsysteem werkt om het brandpunt van 600mm te bereiken. Als je aan het fotograferen bent en het begint een klein beetje te druppelen, stop dan snel je camera in een tas of houd alles even onder je jas. Vocht kan namelijk redelijk eenvoudig in de lens komen en dat risico moet je vermijden. Ook zand en stof zijn ‘vijanden’ van het schuifsysteem. |
Ten gevolge van het vaste diafragma van f/11 (anders niet mogelijk, ook niet kleiner) is het voor de werking van de autofocus wel van belang dat er behoorlijk veel licht aanwezig. Buiten in de zon is ideaal en ook bij bewolkt weer lukt het scherpstellen nog redelijk, maar in schemering of binnen is het voor de EOS R7 niet altijd even eenvoudig om in de ‘duisternis’ houvast te vinden op het onderwerp. Veel licht is ook wenselijk om de ISO’s binnen de perken te houden. Zelfs in de volle zon met f/11 en sluitertijden tussen 1/1000s en 1/2000s schommelt de ISO tussen 200 en 800.
Dat brengt me tot het laatste punt en dat is de beeldkwaliteit. Gezien zijn prijs en brandpunt is de lens verrassend scherp. En dat vooral bij goed licht. Als de ISO’s omhoog moeten omdat het licht minder is of als je sluitertijden gebruik van 1/1000s of korter om beweging te bevriezen, dan kraakt de beeldkwaliteit van EOS R7 met zijn hoge pixeldichtheid. Hoewel de ruisonderdrukking in de camera bij JPEG’s redelijk goed werk verricht, is het aan te raden om in RAW te fotograferen en de korrels te laten verwijderen door Topaz DeNoise of DxO PureRAW (niet door Lightroom of DPP). Die kunnen dat als de beste en laten het echte detail veelal ‘ongemoeid’. Dat betekent dus wel dat je meer tijd moet vrijmaken voor de nabewerking.
| Maan Sinds mijn eerste digitale camera fascineert de maan mij ten zeerste. Ik heb er al veel foto’s van gemaakt en zelfs de maan gefilmd. Met de RF 600mm op mijn EOS R7 heb ik voor het eerst een lichte set waarmee ik uit de hand bij 1/200s uit de hand scherp ‘een maantje’ kan schieten. Of zeg maar liever maan, want diens diameter bij 960mm en 32 Mp is ruim 1600 pixels. Bij 150 dpi is de volle maan dan 27 cm diameter, dus paginavullend in een fotoboek van 30 bij 30 cm. Mooi! |
| |
| Klik op onderstaande afbeelding voor 100% weergave. |
 |
Samenvatting
Als ik door de polder wandel of fiets om willekeurige onderwerpen te fotograferen dan zal de RF 600mm f/11 IS zelden de standaardlens op mijn EOS R7 zijn. Dan zet ik er toch liever mijn RF 100-400mm f/5.6-8 IS op, waarmee ik veel meer flexibiliteit heb in mijn kadrering (klik hier), dan met een vaste 600mm. Maar weet ik vooraf dat ik alleen maar op pad ga voor ‘verre’ vogels of kleinwild (hazen, konijnen, vossen) op grotere afstand, dan is het heel fijn om een RF 600mm ter beschikking te hebben en dankzij de 960mm met soms verrassende foto’s thuis te komen, die je met het blote oog gemist zou hebben.