Ooit was ik op een expositie van een collega die in zijn vrije tijd landschappen schilderde. Leuke tafereeltjes in een klassieke lijst. Echt iets voor de verjaardag van mijn moeder die toen over een maand 70 jaar zou worden. Toen ik van de kunstenaar in kwestie hoorde dat hij ook in opdracht schilderde, aarzelde ik geen moment en vroeg of hij ook een mooi landschap als cadeau voor mijn moeder kon schilderen.
Dat kon, maar wanneer moest het klaar zijn? Toen hij echter hoorde dat hij ‘maar’ vier weken de tijd had, bedankte hij voor de opdracht. Vier weken? Dat was mijns inziens toch ruim de tijd voor een paneeltje van 24 bij 18 cm. Hij legde mij echter uit dat hij geen garantie kon geven of hij in die vier weken wel de juiste inspiratie zou krijgen. Hij maakte zijn schilderijen vanuit zijn creatieve gevoel en dat is geen ‘9 tot 5’-dingetje. Meestal schilderde hij zijn mooiste werk als hij ’s nacht niet kon slapen en geïnspireerd werd door de stilte van de nacht of de sterren aan de hemel. Zo maar na een dag hard werken achter het canvas gaan zitten, leverde voor hem zelden een geïnspireerd schilderij op.
Inspiratie. Daar draait het dus om in creatieve uitingen. Of het nu schilderen, beeldhouwen, dichten, liedjes schrijven of fotografie is. Inspiratie is voor elke ‘kunstenaar’ een essentieel ingrediënt om tot een aansprekend ‘beeld’ te komen, dus ook voor een fotograaf. Inspiratie is echter niet te koop en het is ook geen knopje dat je omzet. Inspiratie komt vaak uit een onverwachte hoek en op de meest onverwachte momenten. Ga wandelen in een stil bos en stort je juist in de mensenmassa van een evenement. Ga mediteren of juist 10 km hardlopen. Zink weg in een boek van de Hollandse Meesters of verdwaal een middagje op Instagram. Lees gedichten of zet een Ikea-kast in elkaar. Inspiratie vinden werkt voor iedereen anders. Je moet er alleen niet bewust naar zoeken. Als het komt, komt het. En zo niet, dan moet je gewoon nog even geduld hebben.
Hoewel inspiratie dus redelijk ongrijpbaar is, merk ik dat ik als educatief fotograaf ‘geïnspireerd’ kan raken door een nieuwe camera of nieuwe lens. Als ik ga fotograferen is het meestal om beelden te verzamelen die relevant zijn voor educatieve artikelen of om de prestaties en kwaliteiten te onderzoeken van een nieuwe camera of lens die ik van Canon in bruikleen krijg. Ik loop dan redelijk ‘zakelijk’ rond. Kader en kwaliteit moeten zodanig zijn dat ze van toegevoegde waarde zijn in het begrip van een stuk theorie of bijdragen aan het inzicht van de kwaliteit van een camera of lens. Meestal dus standaard kiekjes met af en toe een uitschieter.
Een enkele keer merk ik echter dat ik bij een bepaalde camera of lens die ik aan het testen ben, een creatief ‘onderbuikgevoel’ krijg. Dat had ik tijdens de review van de EOS R6 toen ik voor de eerste keer mijn kleindochter haarscherp op de schommel fotografeerde in een serie van 20 foto’s; toen in de studio met de RF 24-105mm f/4L IS elke foto technisch (kader en kwaliteit) nagenoeg perfect bleek te zijn; toen ik tijdens een reportage op locatie met de RF 85mm en RF 35mm heel onopvallend, onderscheidend en creatief kon fotograferen en toen ik met de RF 100-400mm een landende ooievaar had gezien én vastgelegd (klik hier). Steeds wist ik bij het retoursturen van die genoemde camera en lenzen naar Canon, dat ze uiteindelijk in mijn fototas terecht moesten komen. Zoveel plezier (=inspiratie) had ik beleefd tijdens het testen. En dat plezier wordt niet bepaald omdat het de duurste camera is of beste lens, maar gewoon omdat dat stukje gereedschap het beste bij mij past en aansluit bij wie ik ‘ben’ als fotograaf.
De inhoud van mijn huidige fototas maakt me nog steeds blij. En hoewel mijn vader (†1999) – vaak terecht – zei: “Het bezit van de zaak, is het einde van het vermaak”, geldt dat deze keer mijns inziens niet. Want elke keer ga ik met die tas weer welgemoed op pad om foto’s te maken zonder dat het ‘werk’ is. Ik raak dus geïnspireerd door de ‘kwaliteiten’ van mijn beproefde gereedschap, waarbij ik het geluk heb dat ik als EOSzine alle nieuwe camera’s en lenzen van Canon vooraf uitgebreid in mijn vingers gehad heb, dus nooit een ‘miskoop’ heb.
Nu zul je je afvragen wat de aanleiding voor deze blog is, want net als inspiratie komt dit onderwerp voor de argeloze lezer zo maar ‘uit de lucht vallen’. En eerlijk gezegd moet ik toegeven dat ik verleid ben door de indrukwekkende specificaties van de EOS R7. En zonder dat ik die camera vast heb gehad of heb getest, heb ik hem toch al besteld 😊. Mijn oude, vertrouwde EOS 80D mag met pensioen en ik verheug me nu al op de snelheid, resolutie en mogelijkheden van de EOS R7 in combinatie met mijn RF 100-400mm (vogels en close-ups) en mijn EF 100mm 2.8L IS (macro en natuur). Of krijgt mijn vader toch (weer) gelijk?
Word jij ook geïnspireerd door nieuw fotogereedschap? Laat het hieronder dan weten.