Op 18 maart jl. was onze verhuizing definitief achter de rug met de notariële overdracht van onze ‘oude’ woon- en werkplek aan de nieuwe bewoners. De downscaling van werk- en opslagruimte van EOSzine was een feit. Van die overgang naar een kleiner kantoor met veel minder ruimte, heb ik in mijn vorige blog al melding gemaakt (klik hier).
Het was geen eenvoudige taak. Zowel niet door de grote omvang van alle spullen (en ik ben toch echt geen ‘verzamelaar’) als de goede herinneringen aan veel vergeten gereedschap. Na een paar selectierondes weet je echter redelijk snel wat per se mee moet, waarmee je andere fotografen nog blij mee kunt maken, wat naar de kringloper kan en uiteindelijk toch op de milieustraat belandt. Ik kan van elke selectieronde leuke voorbeelden geven, maar in deze blog wil ik me beperken tot een stukje ‘gereedschap’ waar ik zelf redelijk trots op ben en zeker mee moést naar mijn nieuwe kantoor: Dolly.
Nu ga ik hier niet sentimenteel doen over een etalagepop, maar ik ben wel gehecht geraakt aan haar aanwezigheid. Niet voor de gezelligheid, maar omdat ik haar talenten zelf ontdekt heb in een etalage van Anna van Toor. Ze is voor mij namelijk hét ideale model is om bij tutorials en artikelen over portretfotografie de invloed van licht te laten zien (hard/zacht licht, flitsen met één speedlite) en om het perspectief van verandering van standpunt en brandpunt (de beste portretlens) duidelijk in beeld te brengen.
Op internet zie je wel meer voorbeelden waarbij etalagepoppen voor educatieve doeleinden worden gebruikt, maar Dolly overtreft deze allemaal omdat ze neutraal van kleur is en heel goed gedefinieerde gelaatsvormen heeft. Als je twee foto’s van Dolly vergelijkt met een net iets andere belichting, dan zie je zelfs het kleinste verschil omdat je niet afgeleid wordt door een subjectieve indruk die je eventueel hebt van haar uiterlijk of door een net iets andere gelaatsuitdrukking.
Hoewel Dolly bovenaan de lijst stond om te worden verhuisd, is ze uiteindelijk als sluitstuk van het hele verhuistraject in de auto meegegaan. Ik heb haar buiten het ‘verhuisgeweld’ gehouden om beschadiging te voorkomen en ook om ze meteen weer op een vaste plek in mijn nieuwe kantoor te kunnen herinstalleren. Daar staat ze nu weer geduldig te wachten tot de volgende modelshoot. Net als ons huis heeft ook Dolly een updrage gehad. Ik heb een oude beschadiging op haar neus met Typex bijgewerkt en ze heeft een hoed op gekregen. Die had ik tussen allerlei rekwisieten gevonden en vond hem wel flatteus. Ook kan ik daarmee het effect van een hoofddeksel bij portretfoto’s goed illustreren. Ik word wel blij van de make-over.
Heb jij nog educatieve portretwensen, waar Dolly een rol in kan spelen, laat het dan weten. Dan maken we er weer iets moois van 😉. Ken je Dolly niet of nog niet eerder in actie gezien, bekijk dan onderstaande video’s.
