Landschapsfotografie laat ik graag aan de experts over, zoals Bas Meelker (klik hier), Johan van de Watering (klik hier), Arjen Noord (klik hier) of Tony Vingerhoets (klik hier). Dat is ook een van de redenen geweest dat mijn EOS R6 en EF 16-35mm f/4L IS laatst zijn thuisgebleven, toen we voor een wandeldagje naar de kust zijn geweest.
Van telefoonfoto (boven) naar fine art (onder). Klik voor 100% vergelijking.
 |
Telefoonfoto’s
Dat wil overigens niet zeggen dat ik niet van landschappen kan genieten, want wandelen over het strand en door de duinen levert prachtige vergezichten op, van het eerste zonlicht tot na zonsondergang. En hoewel genieten van uitzichten – volgens mijn vrouw – prima mogelijk is zonder camera, kan ik dan toch de verleiding niet weerstaan om tijdens zo’n wandeling steeds mijn telefoon tevoorschijn te halen om snel een speciaal moment of bijzondere beleving vast te leggen. En eerlijk gezegd doet zo’n telefoon dat helemaal niet zo slecht. Ik stel niets in, houd de telefoon op armlengte en knip een paar kiekjes, waarbij de plaatjes – dankzij allerlei slimme automatische bewerkingen – soms verrassend goed het gevoel van dat moment weten vast te leggen als je ze terugkijkt op je telefoob. Zo kun je zo’n heerlijk dagje uit toch nog eenvoudig herbeleven en eventueel ook delen.
Bewerken
Mijn telefoon kan in het nieuwe bestandsformaat HEIC opnemen en dat geeft je iets meer ‘ruimte’ om foto’s te bewerken, wat ik dan ook niet kan laten door ze in Lightroom te importeren. Eigenlijk doe ik dat tegen beter weten in, omdat ik ondertussen heb ervaren dat telefoonfoto’s op 100% in Lightroom of Photoshop technisch de nodige mankementen vertonen (ruisonderdrukking, compressie-artefacten, banding in gradaties) en zeker geen ruimte geven voor een verliesloze nabewerking. Dus daarom ben ik eens anders aan de slag gegaan, waarbij de opzet was om in Lightroom ‘vuile’ kleuren en artefacten te versmeren en het contrast en de verzadiging zodanig aan te passen dat er een soort ‘fine art’-beelden zouden ontstaan. Hoe dat proces in zijn werk gegaan is, kun je in deze clip zien (klik hier). Het eindresultaat zie je hieronder. Persoonlijk vind ik het wel iets hebben en sluit het ook wel enigszins aan bij de rust en – redelijk zeldzame – windstilte die we die dag ervaren hebben. Ook is hij nu meer geschikt voor print op groter formaat, zelfs op fine art-papier.
Van telefoonfoto (links) naar fine art (rechts). Klik voor 100% vergelijking.
 |
Voor mij heeft bovenstaande ‘foto’ wel het hoge Zen-gehalte waar ik naar op zoek was. Maar wat vind jij van deze stijl? Is het ‘fine art’ of is het ‘fake art’? Wil je deze 'stijl'-methode ook op andere strandfoto's toegepast zien, klik dan op onderstaande afbeelding.
