Heb jij een hond? Of een ander huisdier? Leuk, toch? Er komt echter altijd een moment van afscheid en vorige week heeft dat - na 11 jaar trouwe dienst - bij onze Maltezer Joy plaatsgevonden. Operatie en medicatie konden een kwaadaardig tumor niet de baas en op 7 juni moesten we hem laten inslapen.
Wat rest zijn een lege mand, zijn knuffel en riem en natuurlijk de prachtige herinneringen. Maar ook hebben we nog een grote collectie foto’s, want sinds 2002 is hij steeds een trouw model geweest. Soms als onderdeel van het gezin, maar ook vaak voor een persoonlijke portretfoto. Dan zette ik hem even op een stoel of tafel of kwam als een soort paparazzo op mijn buik met mijn camera voor zijn neus liggen. In alle gevallen zag je hem dan denken: ‘daar heb je hem weer met die rare kijkdoos’ en uit zijn lichaamstaal sprak de nodige gene en onbehagen. Toch liet hij zich altijd geduldig portretteren en ging op commando zitten of liggen en keek op verzoek braaf in de lens.
Bij het zien van zijn foto’s komen veel goede herinneringen weer terug. En hoewel een selectie voor een fotoboek een emotionele aangelegenheid is, is het toch heel bevredigend en tevens geruststellend dat we steeds de moeite genomen hebben foto’s te maken van Joy en die dan ook systematisch in het archief hebben opgenomen.
En dat is dan ook de voor de hand liggende moraal van dit verhaal: maak foto’s van alles wat je dierbaar is en bewaar ze goed, want als het moment van afscheid gekomen is, dan kun je altijd nog zeggen ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’.
Joy, we zullen je missen.