Wat voel ik me bevoorrecht dat ik in een schitterende groene omgeving woon,bezaaid met fotogenieke landschappen en vennen. Tijdens de Corona lock down was het hier in België toegestaan om dagelijks te fietsen of te wandelen om toch in beweging te blijven. En dat fietsen heb ik maar een beetje ruim opgevat en dagelijks een tour van 25 tot 30 km gemaakt. Zo blijf je lekker fit, maar daarnaast was het een unieke gelegenheid om in de nabije omgeving te speuren naar mooie locaties voor landschapsfotografie.
Zodoende heb ik weer een aantal nieuwe gebieden gevonden waar ik me het komende halfjaar kan gaan uitleven. Sinds ik ruim drie jaar geleden ben neergestreken in Weelde (België), ben ik kind aan huis op de Regte Heide in Goirle, Turnhoutse vennen, De Flaes in Esbeek en het Oisterwijkse Goorven. Zoals gezegd voeg ik daar nu enkele indrukwekkende locaties aan toe zoals de Halve Maan bij Nieuwkerk wat eigenlijk een uitloper is van de Regte Heide. Het is misschien wel een vergeten parel.
De Halve maan is een tamelijk onaangetast gebied, grillig zoals de natuur is. Tijdens mijn locatie scouting ontdekte ik er verschillende invalshoeken waar je zowel daybreak als sunset shots kunt maken. Hoe dan ook vraagt het meer van je oog voor compositie dan bijvoorbeeld het Oisterwijkse Goorven dat iedereen vanuit dezelfde invalshoek fotografeert. Nee, wil je aansprekende landscapes maken van de Halve Maan, dan zul je uit je comfortzone moeten komen en tot je kuiten in het water staan.
Sowieso is een daybreak shoot in de zomermaanden al een hele opgave wanneer je de buzzer instelt op 03.15 uur, want je moet er ruim voor zonsopgang staan. Dus camera en statief op de juiste plek en alles perfect ingesteld. De zon komt op rond 05.20 uur en dan maar hopen dat je dat magische moment kunt pakken wanneer de lucht gaat kleuren, het liefst met fraai wolkenformaties. Op de een of andere manier waren die afgelopen week zoek, maar ook zonder kun je uitstekende foto’s maken.
Zoals ik hiervoor al aangaf, is de natuur grillig en zo ook het licht. Niets kun je naar je hand zetten, het is zoals het is en daar moet je als fotograaf mee leren werken. Ook zul je moeten aanvaarden dat je soms tevergeefs wacht op dat mooie licht. Een ander aspect is het enorme dynamisch bereik van daybreak of sunset scènes. Het is onmogelijk om dat in één shot adequaat vast te leggen, dus fotografeer ik zonder uitzondering multi-exposure, ofwel een belichtingstrapje van drie tot vier RAW’s.
Mijn EOS 5DsR is een geweldige camera, maar heeft niet het dynamische bereik en shadow recovery van de nieuwe Canon EOS 1DX mark III, maar die is ook geconcipieerd voor andere doeleinden. De EOS 5DsR is toch meer een studio- en statiefcamera, uitermate geschikt voor architectuur en landschap. Het is nog steeds een geweldig stuk gereedschap, zeker in combinatie met de Canon TS-E 17mm f/4L en TS-E 24mm f/3.5L MKII dat superieure lenzen zijn als het gaat om scherpte, microcontrast en kleurweergave!
Waarom ik landschappen fotografeer met een tilt-shit lens? Zoals hiervoor vermeld is de scherpte van deze objectieven ongeëvenaard, kun je perspectivische vervorming tijdens de shoot corrigeren en ook de horizon instellen met het shift mechanisme. En dan heb ik het nog niet gehad over het grote gemak waarmee je naadloze panorama’s schiet en RAW’s samenvoegd tot foto’s van mid format kwaliteit. Het is dus niet alleen architectuur wat de klok slaat met de Canon TS-E tilt-shift lenzen!
Na de vaak enerverende shoot komt uiteraard de nabewerking. Je kunt de verschillende belichtingen samenvoegen met HDR-techniek, maar persoonlijk vind ik het resultaat vaak over the top. Daarom edit ik met DRI, ofwel Dynamic Range Increase ook wel aangeduid als File Blending. Het eindresultaat van deze editingtechniek is meer in overeenstemming met de tonaliteit van de werkelijke scène en ziet er daarom realistischer uit. Best vreemd dat weinig mensen ermee bekend zijn!
Je vindt er legio tutorials over op Youtube waarmee je het zelf eens kunt proberen. Het is inderdaad tijdrovender dan een HDR maar het eindresultaat mag er dan ook zijn. Alle hier afgebeelde foto’s zijn overigens op die manier tot stand gekomen. Oh ja, als we het over landscape hebben, mag ik zeker het hoofdstuk locatie-scouting niet over het hoofd zien. Mijn methode? Eerst naar de betreffende locatie zonder gear, op je gemak rondlopen en vooral je ogen goed de kost geven.
Het belangrijkste is dat je exact weet waar je moet gaan staan met je statief en camera, vooral bij een zonsop- of -ondergang. Want wanneer je dat voorafgaande aan je shoot doet mis je gegarandeerd de ultieme momenten en maak je halfbakken composities. Voorbereiding is alles, ook in dit geval. Sowieso is de natuur het ultieme onderwerp maar ook het moeilijkste, omdat alles voortdurend verandert. Het vraagt ook het uiterste van je oog voor compositie en fotografisch vakmanschap!
Tony Vingerhoets
Weelde, België 1 juli 2020