Aansluitend op onze avonturen in de Spaanse Pyreneeën (Aigüestortes, klik hier) deze zomer, zijn we nog een kleine week in Barcelona geweest. Voor ons was het met de auto vanuit dat deel van de Pyreneeën een rit van een paar uur. Barcelona is verder uitstekend te bereiken met het vliegtuig mocht je er voor een korte vakantie even heen willen. Het vliegveld ligt net buiten de stad en een shuttlebus brengt je in een uur naar Plaça de Catalunya in het hart van de stad. Mocht je de keuze hebben, ga dan niet in augustus, want het is er dan erg druk en heet.

Barcelona is een fantastische stad met prachtige gebouwen, pleinen, fonteinen en allerlei straatjes en steegjes, waar je je ogen uitkijkt. Overal winkeltjes, kraampjes of straatverkoop. Er is veel kunst, er zijn diverse stadions en andere sportfaciliteiten (natuurlijk het stadion van de FC Barcelona, maar ook de diverse accommodaties die nog in gebruik zijn na de Olympische Spelen van 1992), er is prachtige architectuur en er zijn allerlei andere bezienswaardigheden. Kortom een ultieme fotolocatie. Maar hoe hou je al die mensen uit beeld?

In Nederland wordt er gemopperd dat Amsterdam zo druk en toeristisch aan het worden is. Vergelijkingen met onder anderen Barcelona worden dan snel gemaakt. Als je hartje zomervakantie echter in Barcelona bent, dan lijkt Amsterdam echt niet zo druk en overcrowded!

Zondagochtend tussen 10 en 11 uur stromen de mensen al toe naar de Ramblas bijvoorbeeld. Zo’n bekende toeristische trekpleister. ’s Middags is er bijna geen doorkomen aan. Dat geldt ook voor de vele andere toeristische attracties, zoals de kunstwerken die Antoni Gaudí heeft ontworpen: diverse huizen (Casa Milà en Casa Batlló in de binnenstad) en de fameuze basiliek La Sagrada Familia (die, zo is onlangs bekend geworden, in 2026 (100 jaar na het overlijden van Gaudí en 144 jaar na de start van de bouw) toch echt klaar zal zijn en zijn semi openbare ruimte Parc Güell. Rijen met mensen ervoor, lange wachttijden en vaak geen kaartje meer te koop. En als je dat alles nou zonder die mensen wil fotograferen?

Ik heb ervoor gekozen de blik wat meer omhoog te richten, soms geduld te hebben en te wachten tot de mensen even niet langsliepen, of juist meer details te fotograferen, bijvoorbeeld op de overdekte markt La Boqueria aan de Ramblas. Je kijkt daar je ogen uit naar de kraampjes met opgestapelde groentes en fruit, de kleurrijke vruchtensappen, de enorme sortering vis om maar wat te noemen.

Het lastige van omhoog richten is de vervorming die kan optreden. Je ziet dat het duidelijkst als je dichtbij een gebouw staat en dan naar boven de voorgevel gaat fotograferen bijvoorbeeld. De kunst is om toch iets afstand te nemen, omdat de hoek waaronder je het bovenste en het onderste deel op de foto zet kleiner is waardoor er minder vervormend effect optreedt. Ik heb geen echte groothoeklens, dus met de 24-70mm lens die ik heb is 24mm op mijn Canon EOS 6D het grootste beeldbereik. In een aantal gevallen was een lens met meer groothoek welkom geweest voor een completer beeld (ofschoon de vervorming daar dan evident groter door wordt).

Als je door zo’n stad als Barcelona loopt met de blik wat meer omhoog, valt op dat veel gebouwen kunstzinnige ornamenten, beschilderingen of andere aardige versierselen hebben. Nou ben ik niet zo’n architectuurfotograaf, maar als je daar interesse in hebt, dan kun je hier je hart ophalen!

Extra aandacht is nodig voor het moment van de dag waarop je een gevel gaat fotograferen, want het felle zonlicht werkt niet altijd goed mee (of er is zeer veel te veel licht, of er is een harde schaduw of er zijn zelfs te veel erg donkere delen en is er een te groot contrast). Aan de andere kant heb je bij overzichtsfoto’s bijna altijd een mooie blauwe lucht (al dan niet met een enkel wolkje) en dat is voor je vakantiefoto’s toch ook wel fijn.

Het fotograferen van de basiliek La Sagrada Familia van Gaudí is eigenlijk ondoenlijk. Het geheel in één beeld vangen lukt niet, daarvoor is het bouwwerk te groot (of je moet vanuit de lucht een mogelijkheid hebben). Ook rond de basiliek is het altijd erg druk dus je hebt altijd mensen in beeld. Verder bestaat het geheel uit zoveel verschillende onderdelen dat een keuze hierin maken ook erg uitdagend is. Maar hier geldt nog meer dan bij andere gebouwen: de echte kunst zit ook in de details. Gaudí heeft ervoor gekozen hele Bijbelverhalen op de gevel uit te beelden en zijn opvolgers hebben dit werk ook in die stijl voortgezet. Dus naast allerlei symbolieken (12 torens als symbool voor de 12 apostelen bijvoorbeeld) ook het uitbeelden van het Bijbelverhaal. Omdat veel oorspronkelijk materiaal verloren is gegaan bij een grote brand in 1936, is er een fors stijlverschil tussen de verschillende delen te zien. Dat maakt het gebouw ook weer heel aantrekkelijk. Een telelens om juist meer op de details in te zoomen is hier aan te raden.

Het is zeer de moeite waard om een tochtje te maken naar de Montjuïc, ook in het centrale deel van de stad. Hier zijn de accommodaties van de Olympische Spelen uit 1992 nog te vinden en je hebt er een prachtig uitzicht over de baai en de stad. Het kunstwerk (feitelijk een telecommunicatietoren) van architect Santiago Calatrava is hier zo’n ander markant element voor foto’s. En mocht je een liefhebber zijn: hier is het Fundació Joan Miró gevestigd, een museum met veel werk van de Spaanse schilder/beeldhouwer/graficus die op dit moment in Nederland ook weer erg in de belangstelling staat (tentoonstelling in Cobra museum in Amstelveen, na een beeldententoonstelling in de tuinen van het Rijksmuseum afgelopen zomer). In Barcelona is op verschillende plekken werk van hem in de openbare ruimte te vinden, zoals het grote en kleurrijke ‘vrouw en vogel’ bij het naar hem genoemde park.

Barcelona dus. Een stad die niet mag ontbreken op je lijstje van stedentrips voor fotografie. Heel veel te zien en te beleven. En je kunt er daarnaast gewoon genieten van de Spaanse sferen als je op een terrasje gaat zitten om wat te eten en te drinken, zoals in het opgeknapte havengebied bij het standbeeld van Columbus (tevens uitkijktoren, echt waar!) aan het einde van de Ramblas.