Als serieuze vrijetijdsfotograaf of professional mag de keuze van het beeldscherm waarop je je foto’s (en video) beoordeelt en bewerkt, niet de sluitpost van je budget zijn. Een nieuwe monitor is eigenlijk net zo belangrijk als een nieuwe camera of lens. In het kader van de keuze van een beeldscherm heb ik afgelopen jaar al verschillende modellen van ASUS ten burele gehad (PA27DCE en PA278CFRV) en deze keer is het de beurt aan de Studio Display van Apple. Een 27-inch 16:9-scherm met een resolutie van 5K. In dit artikel mijn bevindingen.

Studio Display
Producten van Apple zijn altijd wel op een bepaalde manier speciaal en onderscheiden zich daarmee van ‘mainstream’. Dat is niet anders bij deze 27-inch Studio Display. In de specificaties (klik hier) lees je al dat hij een resolutie van 5K (5120x2880 = 4x QHD 2560x1440) heeft in plaats van de geëigende 4K (3840x2160) en dat ie alleen USB-C aansluitingen (4x) heeft. En als je hem uit de verpakking hebt gehaald, merk je dat er geen aan/uit-knop (of enig andere knop) aanwezig is en dat de voedingskabel vast verbonden is met het chassis. Bijzonder dus.

4x USB-C	Speaker grill, bezel en webcam

De Studio Display valt echter ook op omdat hij bijzonder mooi is. Een zeer ‘simpel’, doch stylish ontwerp uitgevoerd in mat aluminium. Alles voelt super degelijk aan. De behuizing is zeer strak en overal 2 cm dik. In de onder- en bovenkant zit een grill voor de ingebouwde luidsprekers.

De standaard van het basismodel (€1779) helt iets naar voor en met een scharnier kan de Studio Display iets naar boven en beneden kantelen. De versie die ik op mijn bureau heb staan, heeft een rechte standaard en een swivel om behalve het scherm te kantelen, het ook in hoogte te verstellen. Dat kost 460 euro meer. Wil je in plaats van standaard mat glas een scherm met Nanotextuur, dan komt er nog 250 euro bij.

Omdat Apple gekozen heeft voor 5K (4x QHD) voor een 27-inch scherm kan de schaling van de interface exact 200% zijn en zijn menu's en dergelijk net zo goed leesbaar als op een 27-inch scherm met QHD, terwijl de scherpte van foto's en video 2x zo hoog is. Dit is onder andere de reden waarom de Studio Display ondanks de hoge pixeldichtheid (219ppi) zo fijn werkt.

Mijn bevindingen
Na de eerste ontdekkingsreis door de bijzondere uitvoering van dit Studio Display, heb ik de monitor via USB-C aangesloten aan een MacBook PRO M4 (klik hier). En zoals je van Mac-producten mag verwachten gaat dat probleemloos. Ik kan de Studio Display als hoofdscherm gebruiken en uitbreiden of synchroniseren met het XDR-scherm van het MacBook. De verschillende weergaves worden heel soepeltjes aangepast. Zet ik het MacBook PRO uit, dan gaat ook het scherm uit en via de USB-C aansluiting wordt het MacBook PRO opgeladen via de voeding van het beeldscherm. Al met al een zorgeloze setup.

De beeldkwaliteit van monitoren beoordeel ik altijd in Photoshop en Lightroom Classic. Ik weet dan welke kleuren, helderheid, scherpte en leesbaarheid ik kan verwachten wanneer ik als fotograaf aan de slag ga. En als ik eerlijk ben, kan ik de Studio Display niet op een foutje betrappen. De scherpte is - zoals verwacht met 219ppi -  uitstekend. Die scherpteweergave wordt ook geholpen door de iets diepere zwarten van dit Retina-display en door het iets hogere contrastbereik (1 stop in Lightroom Classic). Het beeldkarakter is niet zo 3D-like als bij het XDR-scherm van de MacBook PRO, maar foto’s krijgen toch meer ‘diepte’. De kleuren zijn natuurgetrouw en komen overeen met mijn EIZO en met de referentieprints op mijn imagePROGRAF PRO-2000. De kijkhoek van het scherm is groot en de Nanotextuur, waarmee mijn scherm is uitgerust, sluit bijna alle glans en reflectie uit, zodat het hoge contrast (en dus de scherptebeleving) niet verstoord wordt. Het scherm is omgeven door een zwarte rand van 13mm (met ingebouwde webcam) en dat zorgt voor goede scheiding met de achtergrond als een kleine passe-partout. Een monitorkap wordt door Apple niet als accessoire geleverd.

De kleurruimte van de Studio Display is de voor Apple gebruikelijke Display P3, wat tussen sRGB en AdobeRGB in ligt. Door het grotere dynamische bereik is ook de HDR-bewerking en -weergave in Lightroom Classic te gebruiken en die ene stop van de Studio Display (XDR: drie stops) komt zeker bij detaillering van hooglichten goed van pas. Op SDR-schermen en op prints is dit effect echter helaas niet te zien.

Klik op bovenstaande afbeelding om op 100% de leesbaarheid van de interface te beoordelen.

Behalve beeldkwaliteit is ook de werkruimte en leesbaarheid in Photoshop en Lightroom Classic van groot belang bij soepel werken met foto’s. En dat is bij dit 5K-scherm perfect. Ik kan in Lightroom Classic twee zijpanelen uitgeklapt houden en in het resterende werkgebied een foto (3:2 ) netjes passend zien en bewerken. Op mijn EIZO CX240 moet ik altijd één paneel verbergen om voldoende werkruimte over te houden. De interface wordt bovendien zodanig geschaald dat ondanks de hoge pixeldichtheid alle menu’s goed leesbaar blijven van kijkafstand (ca. 70 cm). Als je dit scherm aanschaft zou ik wel willen adviseren om de nauwkeurige scherptebeoordeling in zowel Photoshop als Lightroom Classic op 200% te doen, in plaats van de gebruikelijke 100%.

Samenvatting
Als je in het Apple-ecosysteem verblijft met je computer (Mac Pro, Mac Mini/Studio of MacBook) en je wilt een groot beeldscherm gebruiken dan is het enige instapmodel van Apple de hier besproken Studio Display. En meer keuze heb je eigenlijk niet nodig, want de uitvoering en beeldkwaliteit van dit beeldscherm laten weinig te wensen over. Zelfs het geluid is ruim bovengemiddeld. Er hangt wel een fors prijskaartje aan deze Studio Display, maar wil je met volle teugen genieten van de mooie foto’s die je EOS R-camera zorgvuldig hebt gemaakt (en bewerkt op je Mac), dan zal de Studio Display je niet teleurstellen.