Bij ons is het een begrip geworden "het licht op de Lofoten". Dé reden dat wij iedere winter weer teruggaan naar de spitse bergen en tropisch ogende strandjes op de Lofoten. De magische combinatie van mooi licht en waanzinnige landschappen zorgen ieder jaar weer voor een top 10 notering in de National Geographics meest indrukwekkende landschappen verkiezing.

Eén van de redenen dat onze workshop ieder jaar weer vol zit met cursisten die dit landschap ook willen zien en ervaren. Een andere belangrijke reden is natuurlijk de kans om het noorderlicht te zien.

Ook afgelopen februari was de Lofoten weer in ons programma opgenomen. Er zijn diverse redenen waarom we kiezen om deze reis in februari te doen. In deze maand is er redelijk veel kans op besneeuwde bergen en statistisch gezien ook een grote kans op noorderlicht. We zijn het noorderlicht op onze reizen dan ook nog nooit misgelopen, maar het blijft een natuurlijk fenomeen. Bijkomend voordeel in februari is natuurlijk de voorjaarsvakantie!

Het weer is onvoorspelbaar door allerlei factoren die je op deze eilandengroep hebt zoals spitse bergen, de zee en vooral de warme golfstroom. Hierdoor kan het op het ene moment nog plenzen van de regen en op het andere moment weer zonnig zijn. Zon en regen zijn voor landschapsfotografen natuurlijk een lekkere mix. Wanneer je een mooie compositie hebt gevonden kan je haast wachten tot het mooie licht komt. Ook dit jaar: we zaten midden in een hevige sneeuwbui waar even geen einde aan leek te komen. We besluiten de filters in te pakken en in de auto te wachten. Nog voordat alle filters in de hoezen zaten, verdwenen de sneeuwvlokken voor zonnestralen en werd de donkere sneeuwbui prachtig opgelicht. Er hing een mooie sfeer van paarse en oranje tinten.

Ook cultureel is de Lofoten erg aantrekkelijk. De ruige vissermannen die met kleine bootjes de haven in komen varen met kuipen vol vis. Vervolgens verdwijnen ze in de visfabriek waar de vissen worden ontleed. De lijven en de koppen worden aan de karakteristieke vissenrekken gehangen om te drogen.
Drie maanden later worden ze er weer afgehaald en geëxporteerd. Onze smaak heeft het niet, maar het is wel een bijzonder gezicht. Het is wel even oppassen wanneer je dit fotografeert. Wanneer het niet vriest druppelt er van alles uit de hangende vissenlijven. De geur blijft je dan nog een lange tijd achtervolgen. De huisjes in de vissersdorpen zijn vaak een lust voor het oog. In het ruige landschap steken de felgekleurde huisjes mooi af.

Het landschap daar heeft duidelijk een diepe indruk op ons achtergelaten en zullen de jaarlijkse trip dan ook als traditie in ere houden. Het blijft fantastisch om ieder jaar weer cursisten te begeleiden tussen al dit waanzinnige natuurschoon! Kijk voor meer beelden en informatie op www.smitinbeeld.nl of www.nordicvision.nl

Jan en Mart Smit